Implanty w stomatologii stają się coraz bardziej powszechne, a lekarze coraz bardziej szkolą się tak aby moc je wszczepić nawet w trudnych warunkach. Nie zawsze bowiem umieszczenie implantu jest możliwe. Implant można wszczepić pod warunkiem wystarczającej ilości kości. Warunek ten jest oceniany na podstawie zdjęcia pantomograficznego i tomografii. Kiedy po utracie zęba za długo zwlekamy, to wraz z czasem kość na tyle zanika, że może nie być możliwe wszczepienie nawet najkrótszych implantów. W tej sytuacji, gdy nie ma dostatecznej grubości kości w szczęce w odcinku bocznym możliwe jest wykonanie zabiegu podniesienia dna zatoki szczękowej. Zabieg ten przeprowadza się, ponieważ końce implantów nie mogą przekroczyć błony śluzowej zatoki, gdyż będą wtedy tkwić w świetle zatoki i mogą prowadzić do przewlekłych stanów zapalnych zatok.
Na czym polega zabieg?
Podniesienie dna zatoki szczękowej jest zabiegiem polegającym na stworzeniu warunków na w kręcenie implantu, poprzez podniesienie błony śluzowej zatoki szczękowej i umieszczenie w to miejsce materiału kostnego np. preparatu biooss. Preparat ten ma za zadanie pobudzić komórki kościotwórcze, które produkują kość. Po kilku miesiącach ponownie sprawdza się ilość kości. Jeśli jest wystarczająca, implant może być wszczepiony. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Polega na wytworzeniu otworu na wyrostku zębodołowym szczeki tak, aby uwidocznić błonę śluzową zatoki. Następnie za pomocą specjalnych narzędzi błonę tą unosi się, a pod nią wkłada się preparat kostny. W następnej kolejności wkłada się błonę kolagenową zabezpieczającą preparat oraz zasklepia się otwór na wyrostku zębodołowym przy pomocy szwów. Zabieg ten jest bardzo precyzyjny i wymaga dużej ostrożności od lekarza. Wszak błona śluzowa zatoki jest cienka i należy uważać, aby jej nie przerwać.
Podniesienie dna zatoki szczękowej – przeciwwskazania.
Przeciwwskazaniami do zabiegu podniesienia dna zatoki jest brak dostatecznej higieny jamy ustnej, cukrzyca, nowotwory i stan po ich leczeniu w miejscu planowanym na implant, leczenie bisfosfonianami oraz choroby układu nerwowego. Implanty typu bicon w niektórych sytuacjach mogą być alternatywą zabiegu podniesienia zatoki. Są krótsze od standardowych i wymagają mniejszej grubości kości. Możliwość ich wszczepienia należy przedyskutować z lekarzem stomatologiem. W przypadkach gdy za mała ilość kości występuje w żuchwie możliwe jest przeprowadzenie zabiegów przeszczepu kości np. z bródki, trójkąta zatrzonowcowego. W sytuacji wymagającej jeszcze większej ilości kości – z żebra lub kości strzałkowej. Są to już poważniejsze zabiegi wiążące się z operacją w szpitalu pod narkozą.
Im dłużej zwlekamy z uzupełnieniem braków zębowych tym gorzej. Kość wyrostka zanika i sama bez interwencji lekarza już się nie odtworzy. Dlatego najlepiej jak najszybciej zdecydować się na implanty aby zahamować i opóźnić proces utraty kości.
